Ο στόχος της πρακτικής αυτο-εκπαίδευσης είναι να διασφαλίσει ότι ο εξ αποστάσεως χειριστής θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ανά πάσα στιγμή την ικανότητα του ώστε:

(1) να χειρίζεται ένα UAS  με CE που φέρει σήμανση  C2, εντός των λειτουργικών περιορισμών της  

(2) να  ολοκληρώνει  όλους  τους  ελιγμούς   με ομαλότητα  και  ακρίβεια

(3) να  έχει  καλή κρίση και  να γνωρίζει τους κανόνες αεροπλοΐας

(4) να εφαρμόζει  τις θεωρητικές γνώσεις του  και

(5)  να διατηρεί τον έλεγχο του UA ανά πάσα στιγμή με τέτοιο τρόπο,  ώστε το επιτυχές αποτέλεσμα μιας  διαδικασίας  ή ενός  ελιγμού να μην  τίθεται σε σοβαρή αμφισβήτηση

Ο εξ αποστάσεως χειριστής πρέπει να ολοκληρώσει την πρακτική αυτο-εκπαίδευση με ένα UAS το οποίο  διαθέτει τα  ίδια χαρακτηριστικά πτήσης (π.χ. σταθερή πτέρυγα, στροφείο), σύστημα  ελέγχου (χειροκίνητο ή αυτοματοποιημένο, διεπαφής ανθρώπου - μηχανής) και παρόμοιο βάρος με το UAS που προορίζεται να χρησιμοποιήσει. Αυτό συνεπάγεται τη χρήση UA με MTOM μικρότερο από 4 kg και με  σήμανση C2,  μετά το πέρας της  μεταβατικής περιόδου που αφορά τη σήμανση CE

Εάν χρησιμοποιείται ένα UAS με χειροκίνητα και αυτοματοποιημένα σχήματα ελέγχου, η πρακτική αυτο-εκπαίδευση πρέπει να εκτελείται και με τα δύο σχήματα ελέγχου. Εάν αυτό το UAS έχει πολλές αυτοματοποιημένες δυνατότητες, ο απομακρυσμένος χειριστής πρέπει να επιδεικνύει ότι διαθέτει την επάρκεια για κάθε αυτοματοποιημένο χαρακτηριστικό

Η πρακτική αυτο-εκπαίδευση  θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ασκήσεις πτήσης σχετικά με την απογείωση ή την εκτόξευση και προσγείωση ή ανάκτηση, ελιγμούς  πτήσης ακριβείας που παραμένουν σε δεδομένο όγκο εναέριου χώρου, αιώρηση  σε όλους τους προσανατολισμούς ή περιστροφή  γύρω από τον άξονα του UA, όταν προβλέπεται. Επιπλέον, ο απομακρυσμένος χειριστής πρέπει να εφαρμόζει  διαδικασίες για μη ομαλές καταστάσεις (π.χ. λειτουργία  επιστροφής  στη βάση  (home),  εάν είναι διαθέσιμη), όπως ορίζεται στο εγχειρίδιο χρήστη του  κατασκευαστή.